4. พหุภาณีสูตร

ว่าด้วยคุณและโทษของการพูด

[214] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษ 5 ประการนี้ มีอยู่ในบุคคลผู้พูด
มาก 5 ประการเป็นไฉน ? คือ พูดเท็จ 1 พูดส่อเสียด 1 พูดคำหยาบ 1
พูดเพ้อเจ้อ 1 เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก 1 ดูก่อน-
ภิกษุทั้งหลาย โทษ 5 ประการนี้แล มีอยู่ในบุคคลผู้พูดมาก.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ 5 ประการนี้ มีอยู่ในบุคคลผู้พูดพอ
ประมาณ 5 ประการเป็นไฉน ? คือ ไม่พูดเท็จ 1 ไม่พูดส่อเสียด 1 ไม่พูด
คำหยาบ 1 ไม่พูดเพ้อเจ้อ 1 เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ 1
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ 5 ประการนี้แล มีอยู่ในบุคคลผู้พูดพอประมาณ.
จบพหุภาณีสูตรที่ 4

อรรถกถาพหุภาณีสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในพหุภาณีสูตรที่ 4 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า พหุภาณิสฺมึ ได้แก่ ไม่กำหนดไว้ด้วยปัญญาก็พูดมาก.
ปัญญา เรียกว่า มันตา ใน บทว่า มนฺตภาณิสฺมึ ได้แก่ กำหนดด้วยปัญญา
ที่เรียกว่ามันตาแล้วจึงพูด.
จบอรรถกถาพหุภาณีสูตรที่ 4